Efficacy of electroconvulsive therapy: Too brief or not too brief?
Neurocognitive performance in electroconvulsive therapy: To lose or not to lose?

Samenvatting

Deze twee proefschriften vormen een twee-eenheid: bij het project heeft de psychiater Spaans gekeken naar de effecten van elektrotherapie bij patiënten met depressie en de neuropsycholoog heeft vooral de scores op neuropsychologische tests geanalyseerd. De twee promovendi hebben veel samengewerkt, maar elk heeft zijn eigen reeks artikelen met eigen promotores geproduceerd. Bij de studie is gekeken naar een groep patiënten die twee keer per week is behandeld met rechts unilaterale elektroconvulsieve therapie (ECT) waarbij een hoge dosis met standaardstimulatie is vergeleken met een hoge dosis met een extra korte stimulatie. Zowel de directe effecten als het verloop gedurende een halfjaar zijn geanalyseerd, waarbij speciale aandacht is besteed aan patiënten die ouder waren dan zestig jaar. Het bleek dat beide procedures effectief zijn, maar dat de standaardpulseprocedure tot sneller herstel leidt. In de follow-upfase werden er geen significante verschillen gevonden wat betreft terugvalpercentages. Bij een kleine groep (14%) werd een opvallend snel en volledig herstel gevonden: deze patiënten waren ouder en lieten meer psychotische kenmerken en een dysexecutief profiel zien en hadden een kortere depresssieve episode. Herstel leek sneller dan bij medicatiegebruik. Het cognitieve functioneren van depressieve ouderen (ouder dan 55 jaar) veranderde niet of werd iets beter na een standaard ECT en er waren geen relaties met ECT-variabelen (plaatsing elektrodes, duur behandeling). Vergelijkingen tussen de twee ECT-procedures leverde geen significante verschillen op. Ook bij de follow-up werden geen opvallende verschillen gevonden. Over het geheel genomen is het cognitieve presteren van herstelde patiënten onder het gemiddelde van de normgroep. Verder vallen grote interindividuele verschillen op waarvoor geen verklaring is.